TWÓRCZOŚĆ LITERACKA

Autorem utworów jest kolega Jerzy Sanetra

„Myśliwska Wigilia”

 

Gdy nadejdzie ten dzień

Dzień najdłuższej w roku nocy

Czekając na gwiazdki promień

Dzieci niebo będą oczyć.

 

W ten dzień każdy z myśliwych

Broń na ramię zarzuci

I idąc w pole lub knieję

Kolędę pod nosem zanuci.

 

Idąc marszem po leśnym dukcie

Już w łowieckim ordynku

Życzą pomyślnych łowów

Czapki trzymając w ręku.

 

Niskie ślą też pokłony

Polu, kniei, zwierzynie,

Która gdy Hubert łaskaw

Łowcy bokiem nie minie.

 

I temu Maleńkiemu,

Który dziś się narodzi

Wszak to z Jego imienia

Każda łaska przychodzi.

 

Ten dzień dla każdego łowcy

Jest dniem myśliwskiej radości

Nawet gdy pudło padnie

Uśmiech na twarzy gości.

 

W ten dzień Wigilii Świętej

Wspólne w knieje wchodzenie

Dla mnie więcej dziś znaczy

Niż najlepsze trafienie.

                                                                              

                                  10.09.2006 r.

„Wigilijne polowanie”

 

Dzisiaj mamy ten upragniony — jedyny

Niepowtarzalny dzień w roku.

Jest to właśnie dzień wigilijny

Żonka wcześnie też wstanie

Pomaga szykować mi cały ekwipunek

Gdyż idę na wigilijne polowanie.

Jest to wielka tradycja, cudowne z kolegami spotkanie

Składamy sobie wszyscy życzenia

Dzieląc się „opłatkiem”

Niech nam bór dużo zdrowia daje

Będziemy żyć pod dostatkiem.

Szanujmy się więc kochani myśliwi!

Może też być myśliwska brać?

Zostaniemy za to hojnie wynagrodzeni przez naturę

Będzie można z tego korzystać

Oraz wiele doświadczeń brać.

                             Darz Bór !

 

                                                               /Listopad 2007/

Jak blisko, jak daleko

 

Gdy jeszcze czujesz w piersiach serce             Wiele ach wiele razy

Z każdą chwilą słabnące                                 Odkrywałeś często swe serce

Chwila staje się wiekiem                                 Z dobrej woli dawałeś

Wokół narzędzia tnące                                    Nie biorąc nic w podzięce

 

Wtedy nie wiesz czy jeszcze                            Teraz czekasz aż Tobie

Na stole się obudzisz                                      Inni okażą serce

Czy będziesz jednym z byłych                         I wracając ze stołu

Zamieszkałych świat ludzi                              Szepczesz dzięki wam wielkie

 

Bo nie każdemu jest dane                               Bo jest za co dziękować

Zajrzeć we własne serce                                 Gdy życie galopuje

Bijące nieustannie                                          Hen ku kresom do końca

Najwyższemu w podzięce                                A serce boleśniej kłuje

 

Taki zabieg potrafi                                          Kiedy jeszcze pamiętasz

Odsłonić zasłonięty                                        Ciszę lasów przestwór pól

Przed naszymi oczami                                    Wierzysz że jeszcze nie teraz

Psychiczne mankamenty                                 Zerwie się życia sznur

 

Lekarz mówi że wszystko                                Wtedy wracasz do żywych

Dobrze będzie na cacy                                    Przeszłością brukując sumienia klepisko

Tylko czy po skalpelu                                      I nie wiesz czy do śmierci

Będziesz lepszą postacią                                Jak daleko jak blisko.

 

                                                                                                                                               15.11.2008 Wiesbaden

„Myśliwska miłość”

 

Prawdziwa miłość - sex -lub dobra przyjaźń,

Nadaje człowiekowi sens w życiu !

A myśliwy bez lasu może zapomnieć,

O swoim losie i myśliwskim byciu.

 

Toteż należy pamiętać o zwierzętach w lesie,

W którym bytują i mają swoją ostoję.

Dokarmiać je należy i dbać o nie,

Tak ! jakby to było tylko twoje.

 

Będą nam oddawać zwierzęta leśne,

W dowód rewanżu swoją tuszę.

A my będziemy prowadzić zdrową selekcję,

I nie strzelać bezmyślnie – czasem bo muszę.

 

Przede wszystkim ! musimy się zająć szkodnikami w lesie,

A natura w zamian ponownie się zlituje –

I mnóstwo bażantów, kuropatw oraz zajęcy naniesie.

 

Wtedy powrócą ponownie prawdziwe polowania oraz spotkania,

Zajęczy pasztet zawita na stoły świąteczne

Wówczas zaraz wszyscy będą zdrowsi po dziczyźnie zajęczej

Po wieki ! oraz wiecznie !

A dla zdrowia jest to bardzo skuteczne oraz konieczne.

 

Wiesbaden 2009

Inne wiersze kolegi Jurka możesz poczytać TUTAJ :)

„Nasze myśliwskie biesiadne spotkania”

 

Symbolem Wrocławia jest „Iglica”,

A koło myśliwskie im. Św. Hubert

Mieści się w skromnym miasteczku Oleśnica.

W naszym kole łowieckim mamy nie małą historię,

Oraz ? osiągnięcia.

Są niektórym w Polsce znane nazwiska !

Gdyż mamy doborową kadrę myśliwych oraz młodzież,

Którzy dbają jak wszyscy rzetelnie o swoje Łowiska.

Jest również z nami kolega myśliwy,

Który posiada niezłą kolekcję okazów — trofea,

Nie powstydził by się nikt z polskich myśliwych !

Gdyby miał w kolekcji niedźwiedzia — bawoła i renifera.

Później cała plejada z Europy Wschodniej,

Z Europy Środkowej oraz Afryki !

Nie sposób wszystkich łowisk w Afryce wyliczyć ?

Gdyż ! są tam tereny łowieckie tak potężne,

A jest to kraj na pół dziki.

Wszyscy myśliwi z naszego koła,

Mają to szczęście oglądać trofea prawie na co dzień !

Dlatego dziękujemy naszemu koledze Ryszardkowi,

Gdyż robi on to z wielką pasją i poświęceniem,

I oczywiście nie dorobił się z tego powodu żadnych schorzeń.

Wszyscy nasi myśliwi tworzą atmosferę w naszym kole

Jak rodzina zgrana.

Wyrozumiały jest jeden dla drugiego,

A każda błahostka jest sumiennie rozwiązywana.

Mamy mnóstwo spotkań dotyczących polowań zbiorowych,

A także uroczystości „w kole” oraz biesiadne spotkania,

Naszych polujących  myśliwych.

Każdy z chęcią się zjawia na takie spotkania,

Gdyż panuje duża harmonia i jest wiele oddania.

                                                                                

                                                                             Darz Bór !

                                                                                        

                                                                       Wiesbaden 2004

„Dni festiwalowe kultury łowieckiej”

 

W połowie października roku dwa tysiące piątego

Odbyło się w Oleśnicy niemałe wydarzenie

Połowę Oleśniczan na jakiś czas oddech „wstrzymało”

Gdyż odbył się festiwal kultury łowieckiej ?

Pierwszy w Europie! Jakich jest na świecie mało.

Przygotowania do festiwalu trwały czas długi !

Lecz z powodzeniem wielkim:

Władze miasta zgodziły się ponownie na taki festiwal,

W przyszłym roku żeby się odbył drugi.

Zjechała się brać myśliwska z Europy całej,

Byli wszyscy przyjęci z dużą serdecznością,

Oraz życzliwością, jak ? to się należy gościom.

Niemały wkład pracy mają władze miasta Oleśnicy,

Wraz z panią dyrektor ośrodka kultury:

Nazwałbym to niemałym wyczynem !

Tak może wyjść tylko ludziom pilnym,

Nie zrobi tego człowiek ponury.

Do dużego przedsięwzięcia należy:

Ugotowanie dwóch i pół tysiąca litrów myśliwskiej zupy !

Zostali poczęstowani wszyscy goście,

Mieszkańcy Oleśnicy, oraz nie znane nam bliżej grupy.

Myśliwi z regionów którzy przybyli,

Odstawili niezły pokaz kunsztu łowieckiego:

Pokazy żywych ptaków – łownych psów myśliwskich – oraz trofea,

Ci wszyscy to co zobaczyli ? nazwaliby jednym słowem:

To prawie jak Riwiera.

Była także uroczysta msza w kościele

Oraz przywitanie delegacji przez władze miasta „bochnem chleba”

Następnie piękna akademia !

Tego nam i takiej serdeczności na co dzień potrzeba.

Myślę gdy w następnym roku, wszystkim sił starczy oraz zdrowia,

Do organizacji o takiej randze festiwalu myśliwskiej kultury:

Będzie znowu cudownie ! wszyscy będą zadowoleni,

I nikt nie będzie chodził po Oleśnicy ponury.

Więc taki festiwal to tylko podniesie na randze miasto nasze,

Gdyż zaistnieje na stałe w mediach, oraz będą dużo mówić

I pisać ! same superlatywy, o naszym mieście w prasie:

To taki początek przyda nam się.

 

                                                                                     Wiesbaden 2005

„Kto jest winny ?”

 

Zatem, kiedy w łowiectwie

Chcemy dojść do wyników:

To musimy mieć tą możliwość,

Do zwalczania szkodników.

 

Toczą się dyskusje tęgie,

Czy jest przyszłość w polowaniach.

Spory różne są myśliwych

W podzielonych często zdaniach.

 

Należałoby to zmienić,

Durny zapis ów prawnika !

Gdyż w zapisach już od dawna:

Widnieć musi tam „logika”.

 

Może kiedyś pan Minister,

Zrobi sobie dzień wytchnienia.

Zerwie spór z ekologami,

Wyda mądre zarządzenia.

 

Więc na razie przyjdzie czekać,

By mądrością z tamtej strony.

Pan Minister ruszył głową,

I liczebnie ograniczył: lisy-kruki i gawrony.

 

A jak nie – to Święty Hubert,

Który rządzi bliżej nieba !

Prześle nowe zarządzenia,

Bo w pilności jest potrzeba.

 

               Wiesbaden,  25.09.2010 r.

„Rykowisko”

 

Hubert zbliża się niebawem,

Rykowisko już za nami.

Raz spotkanie z bykiem miałem,

Również też z dewizowcami.

 

Rewię mody przedstawiają,

Ciuchy klasa, znanych firm!

Na pokocie zwierz poległy,

Oni kręcą sobie film.

 

Wielu z nich jest dobrej myśli:

Gdyż zwierzyny trochę mamy!

Jak zabraknie tej prawdziwej,

Występują w filmie sami.

 

Każdy z nich pamięta czasy,

Jak byliśmy kiedyś młodzi.

Krocie zwierząt na pokocie,

Zmartwień żadnych o co chodzi.

 

Za potężnych więc się mają,

Tutaj wszystko jest dość jasne!

Jak nie strzelą byka w miocie,

Zwykle, rogi mają „własne”.

 

           Wiesbaden 20.10.2010.

„Czy galowy czy polowy”

 

Kto wymyślił i zatwierdził,

Strój galowy nasz łowiecki.

W końcu, będą jakieś szarże,

Dla szarzyzny niezłe marże.

 

Dla prezesa są dystynkcje,

Są w tej grupie dla łowczego,

O skarbniku ktoś zapomniał,

Ogół pytam? Więc dlaczego.

 

Dawne porzekadło wróci,

Będzie częste i na topie,

Gdy myśliwy jest z mundurem,

Żonka wtedy zawsze murem.

 

Czemu żonki ? Myśl to prosta,

Mają nosa co się święci:

Jaki ubiór na występy,

Gdy są w chmarze tylko klępy.

 

Ostro więc podtrzymujemy,

Owy mit obalić chcemy.

O łowiska dbać będziemy,

Programu łowieckiego nie zawiedziemy.

 

Jaśniej mówiąc w tejże sprawie,

Nie chcę Panów zbytnio smucić.

Więc nasuwa się pytanie:

Czy ów porzekadło! Do lamusa idzie wrzucić.

 

                                     Wiesbaden 08.2011.

„Kukurydziany olbrzym”

 

Opowiem wam o pewnym zdarzeniu,

Jakie na zwyżce obok kukurydzy miałem.

Potężny odyniec tam wychodził,

A ja na niego z dużą uwagą czekałem.

 

Długo nie czekałem, usłyszałem nagle jakiś szelest,

Początkowo pomyślałem iż to koza, to-odyniec nie jest?

Aż w pewnym momencie dostrzegłem siedzącego zwierza na zadzie,

Pomyślałem iż to byk Franka, więc nie chciałbym być z nim w zwadzie

 

Nagle zwierzę ruszyło z dużym impetem, na kukurydzy ścianę,

Pomyślałem, iż oczopląsów od tak dużego dzika dostanę.

Dzik był tak wielki jak fortepianu połowa,

Przekazałem temat koledze myśliwemu, lecz-to nie była zmowa.

 

Skoro mowa o takim braku sukcesu,

Do refleksji niejednego myśliwego skłania.

Nie należy natychmiast się składać do strzału,

Jak się zwierz ze ściany lasu wyłania.

 

Kolega myśliwy niezwłocznie na łowy wyruszył,

Chodził tam ze dwa tygodnie, aż nerwy sobie nadruszył.

Aż w końcu w księżycową noc, kuternoga wyszedł z lasku,

Miał około czterysta pięćdziesiąt funtów i biega z potrzasku.

 

Z wielu przygód autentycznych, które miałem i się nasłuchałem,

Pewien wniosek zawsze się wyłania:

ZANIM STRZELISZ DOBRZE POPATRZ!

Wówczas zbierz się do strzelania.

 

                                                                15.12.2011 Wiesbaden

                                  Upragniona Hubertówka”

 

            Wielu naszych kolegów myśliwych,

            Mnóstwo pracy i wysiłku włożyło.

            Stanęła więc upragniona „Hubertówka”

            Będzie wszystkim podczas spotkań zawsze zabawnie i miło.

                                                                                                      

           W końcu już teraz, na własnym terenie,

           Będziemy organizować cudowne spotkania.

           Będzie korzystało mnóstwo zaproszonych gości,

           Bawiąc się z radością, wigorem i pełnią oddania.

 

           Wystawimy na stałe, ozdoby oraz trofea myśliwskie,

           W ostatnich latach pozyskane.

           Będą oglądać trofea goście oraz całe rodziny,

           Podniesiemy rangą nasze koło, z tejże przyczyny.

 

           Na pewno doczekamy się niemało pochlebnych  uwag,

           Oraz wiele publikacji w mediach.

           A dla wszystkich którzy czynnie uczestniczyli w tej inwestycji,

           Posypią się gromkie brawa, iż wnieśli tyle trudu i ambicji. 

 

          A WIĘC! W PRZYSZŁOŚCI NASZE CAŁOROCZNE    

          MYŚLIWSKIE SPOTKANIA,  

          BĘDĄ  ZAWSZE OWOCNE ORAZ PEŁNE ODDANIA !

                                                                                

                                                                        6.05.2012 Wiesbaden   

„Myśliwskie marzenia”

 

Na ambonie tuż o świcie

Miałem takie marzenie

Kiedy zjawi się leśny kaban

Wówczas się spełni moje życzenie.

 

I na takich marzeniach

Cały świt ranka ci zleci

Nagle słyszysz w oddali

Że to strzela jakiś trzeci.

 

Jeden z owych myśliwych

Pewną prawdę mi wyznał

Że nie strzelał on wcale

Gdyż kto inny się przyznał.

 

Często słychać po lesie

Strzały Bóg wie to czyje

Gdzie rezultat jest prosty

Wiele zwierząt gdzieś gnije.

 

Należało by baczniej

Przyjrzeć się sprawie kto strzela

By leśnego porządku nie naruszali

A kłusownicy strzelać wnet przestali.

 

                     17.10. 2012  Wiesbaden

„Zagorzały łowca”

 

Dnia pewnego podczas łowów

Nemrod zbłądził pośród kniei

Widok dodał mu nadziei.

Gdy wypatrzył trop jeleni

                            

Idą byki do ruczaju

Każdy z nich po wieńcu niesie

Według własnych obyczajów

W ciszy chadzą się po lesie.

 

Bieży nemrod do strumyka

Serce stuka dusza rada

Wtem o kamień się potyka

 I do błotnej mazi wpada.

 

Wygrzebuje się z błociska

 Łamie krzewce dookoła

 Byki patrzą na nemroda

 Byk na byka gestem woła.

 

 Chichot sowi piosnkę niesie

 Bujdy krążą pod strzechami

 O nemrodzie w mrocznym lesie

 Mit się stworzył nad mitami.

 

                  4.12 2012 Wiesbaden